Je loopt in het donker over een pad en links en rechts gaan ineens lichtjes aan. Klinkt sprookjesachtig, maar in Reyeroord in Rotterdam gebeurt het echt. Iets meer dan een jaar geleden is daar het Park van Morgen geopend. Een pad dat verlicht wordt als je langsloopt, dankzij de planten die ernaast staan. Het eerste interactief verlichte park ter wereld!

‘Het begon ooit met de melding van bewoners van Reyeroord dat zij dit pad zo donker en onveilig vonden’, vertelt Daan Vermeer, Young Professional bij de gemeente Rotterdam. ‘In diezelfde periode hadden we contact met Plant-E. Wij wilden iets doen met hun aanpak, die past bij onze innovaties rond duurzaamheid en klimaatadaptatie. Zo ontstond het idee voor het Park van Morgen. Daarmee konden we een probleem van bewoners oplossen en een nieuwe techniek uitproberen.’

Van bacteriën naar elektriciteit
‘Hoe de verlichting precies werkt? Via fotosynthese zetten planten licht om in glucose, hun brandstof. Niet-gebruikte glucose komt via de wortels van de plant in de grond. Rondom de wortels leven bacteriën die de glucose afbreken. Tijdens dit proces laten de bacteriën elektronen los als afvalproduct. Plant-E heeft een manier gevonden om die elektronen op te vangen en te vervoeren, zodat ze gebruikt kunnen worden als elektriciteit voor de lampjes.’

‘De verlichting gaat alleen aan als je langsloopt. Dat werkt via de druksensoren die in het vlonderpad zijn verwerkt. Zij staan in verbinding met de lampjes. Bewegingssensoren zouden te vandalismegevoelig zijn. Sowieso hebben we in het ontwerp erg nagedacht over hoe we vandalisme kunnen voorkomen.’

Samenwerkingsproject
Voor het Park van Morgen heeft de gemeente samengewerkt met Plant-E en ontwerpster Ermi van Oers van Nova Innova. ‘Ook hebben we de omwonenden bij het hele project betrokken. Zij hebben overal over meegedacht en zij hebben de beplanting uitgekozen. ‘Circulair is het Park van Morgen ook. De vlonderpanelen komen allemaal elders uit Rotterdam. En het informatiepaneel is op een hergebruikt verkeersbord geplakt.’

‘Het pad is aangelegd volgens natuurlijke principes. ‘Is het bijvoorbeeld een keer zo droog dat de planten de bacteriën niet meer voeden? Dan laten we dat zo. Wij gaan geen water geven. Het is natuur en wij gaan ervan uit dat alles vanzelf weer in evenwicht komt.’