“Voor mijn mode-opleiding moest ik onderzoek doen naar een stof. Ik koos voor denim en kwam erachter dat dit de meest vervuilende stof is die er is. Een spijkerbroek produceren, verbruikt bijna 20.000 liter water en veel chemicaliën en bleek om de juiste kleur en dikte te krijgen. Dat vervuilt het drinkwater in de landen waar die broeken worden gemaakt.
Dit was vier jaar geleden. Ik zat op school, had weinig geld, kleding werd steeds duurder en ik leerde over de vervuiling. Ik vond het heel krom om nog kleding te kopen. Ik dacht: als ik er echt zo’n fan van ben, kan ik het dan niet zelf maken?Ik startte een inzamelactie en vroeg vrienden en buren om oude spijkerbroeken in te leveren. Daar maakte ik vervolgens nieuwe broeken, jassen, tassen en andere accessoires van. Niet veel later liep ik stage bij IF DENIM, waar ik hetzelfde deed voor een kleine onderneming en vroeg stichting IKBENWIJ of ik voor het project Wij-Circulair bewoners wilde helpen circulaire ondernemingen te starten.
Als ik klaar ben met mijn studie, wil ik een eigen bedrijf starten. Ik wil een van de duurzaamste brands zijn in de mode-industrie, al zou het natuurlijk al heel wat zijn als ik de grootste kan worden binnen Rotterdam.”